“We staan allemaal wel eens op een kruispunt in ons leven. Welke kant ga ik nou op? Op een keerpunt in mijn leven, ontmoette ik tijdens een wandeling met de hond een man. Ik kwam hem daar wel vaker tegen. Vaak op dezelfde plaats. Op hetzelfde moment.

Dit keer maakte we een praatje, en liepen samen een blokje om.
In zijn tas droeg hij een schriftje bij zich. Dat hij aan mij zien liet. De inhoud ervan was leeg. Maar de kaft ervan, toonde zelfgemaakte foto’s. Van zijn katten. Hij noemde het zijn “Poesie-album”.Via een aantal kleurrijke beelden ontstond er een gezellig en fijn gesprek.Na enige tijd vervolgde we ieder onze eigen weg weer.

Terwijl ik terugliep naar mijn auto, dacht ik na over deze ontmoeting.
Foto’s zeggen meer dan 1000 woorden. Ze vertellen een verhaal.Vanaf deze “toevallige” ontmoeting kon ik mijn werk in de Praktijk makkelijker vorm en inhoud en geven. Er ontstond een geroutineerde manier van werken die het eenvoudiger maakt om bij anderen positieve effecten op sociaal, cognitief en fysiek gebied tot stand te brengen.Om anderen te helpen op een doodlopende weg te keren.”